Ochrona zasobów genetycznych lokalnych ras, która rzecz jasna ma pewne wymagania,niesie za sobą wiele korzyści, z większym lub mniejszym efektem ekonomicznym dla gospodarstwa rolnego. Lokalne rasy, przystosowane do miejscowych siedlisk, znacząco lepiej radzą sobie z ubogimi zasobami. Zwierzęta takie wykształciły pożądane cechy hodowlane, takie jak min. długowieczność, płodność, lekkie porody, czy odporność na choroby. Walor estetyczny, w szczególności wykorzystywany w agroturystyce, także trzeba docenić.
Czynnikami jakie w największym stopniu zagrażają bioróżnorodności zwierząt gospodarskich,to przede wszystkim intensyfikacja produkcji, jej specjalizacja oraz szeroko rozumiane zmiany klimatyczne. Poprzez przemysłową i bardzo intensywną produkcję, zachowanie lokalnych ras zwierząt gospodarskich, staje się coraz większym wyzwaniem.
W kraju, program ochrony zasobów genetycznych zwierząt gospodarskich obejmuje:
→ konie – koniki polskie, huculskie, małopolskie, śląskie, wielkopolskie, sztumskie, sokólskie;
→ bydło – polskie czerwone, białogrzbiete, polskie czerwono-białe, polskie czarno-białe;
→ owce – wrzosówka, świniarka, olkuska, polska owca górska odmiany barwnej, merynos odmiany barwnej, uhruska, wielkopolska, żelaźnieńska, korideil, kamieniecka, pomorska, cakiel podhalański, merynos polski w starym typie, czarnogłówka, owca pogórza;
→ świnie – puławska, złotnicka biała, złotnicka pstra;
→ kozy – koza karpacka, sandomierska, kazimierzowska
→ A także drób (niektóre rasy gęsi, kaczek i kur) zwierzęta futerkowe ( królik popielniański, lis białoszyjny, lis pastelowy, nutrie, szynszyla beżowa, tchórz), ryby (rasy i linie: karp gołyski, karp knyszyński, karp litewski, karp starzawski, karp ukraiński, karp zatorski, pstrąg tęczowy) oraz pszczoły.
Chcesz poznać charakterystykę poszczególnych ras koni? Pobierz całą broszurę na ten temat:
https://podr.pl/wp-content/uploads/2023/12/J.-Wos-zachowawcze-rasy-koni-w-Polsce-1.pdf
opracował: Józef Woś
witam, dziękuje bardzo za artykuł, bardzo pomocny, pozdrawiam.