Przejdź do treści
Uprawa grochu na zielono
Groch zwyczajny (Pisum sativum L.) to gatunek rośliny strączkowej jednorocznej z rodziny bobowatych (Fabaceae). Pochodzi z zachodniej Azji i Kaukazu, wschodniej i południowej Europy oraz Afryki Północnej. Na zielono, czyli do spożycia lub przetwórstwa, przeznacza się niedojrzałe nasiona grochu łuskowego Pisum sativum L.var.pachylobum Beck. Strąki tego rodzaju grochu mają wewnątrz wyściółkę pergaminową i po dojrzeniu pękają wzdłuż szwów.
Wymagania klimatyczne i glebowe grochu
Siewy grochu na potrzeby przetwórstwa rozpoczynają się w drugim kwartale marca i kończą się na początku maja. W tym okresie groch lubi umiarkowaną pogodę z tendencją do chłodniejszych temperatur. W chłodniejszych temperaturach lepiej rośnie, a co za tym idzie, lepiej plonuje. Wymaga też dużo wilgoci ze względu na wielkość ziarna. Dlatego sprzyja mu chłodniejsza i wilgotna wiosna. Kiełkowanie następuje już w temperaturze około 2oC. Niestety w tych warunkach kiełkowanie przedłuża się w czasie, w związku z czym następuje osłabienie siły kiełkowania i jest on bardziej podatny na choroby zgorzelowe i uszkodzenia przez szkodniki. Dlatego też lepiej jest opóźnić siew niż siać groch w złych warunkach, bo i tak kiełkowanie następuje z opóźnieniem. Siew w ogrzaną glebę zapewni nam równomierne i szybkie wschody, równomierny rozwój, a potem dojrzewanie w tym samym terminie całego łanu.
Chcesz wiedzieć więcej?
Pobierz całą broszurę:
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.ZamknijDowiedz się więcej
