Technologia regulacji zachwaszczenia rzepaku- cz.2.

Print Friendly, PDF & Email

Żniwa, żniwa i po żniwach…. Zbliżająca się jesień to czas odpoczynku dla rolników? Nic bardziej mylnego. To czas przygotowań  do kolejnego sezonu –  należy zaplanować zasiewy i zabiegi agrotechniczne niezbędne do wykonania.  Pracy na gospodarstwie nigdy nie brakuje. Jednym z zabiegów koniecznych do zaplanowania i wykonania jest regulacja zachwaszczenia. Zapoznaj się z jej technologią na przykładzie rzepaku. (cz.2)

Zwalczanie chwastów jednoliściennych

W celu eliminowania z plantacji pozostałych gatunków jednoliściennych należy wykorzystać preparaty z grupy graminicydów.  W tej grupie możemy znaleźć środki zawierające m.in haloksyfop-R.  Charakteryzują się one dość szerokimi terminami stosowania (od wykształcenia 2 liści właściwych rzepaku do zahamowania wegetacji jesiennej. Jednakże należy unikać terminów graniczących z zahamowaniem wegetacji ponieważ takie opryski mogą nie zostać w pełni prawidłowo rozłożone. Skutkiem takiego zjawiska będzie efekt fitotoksyczności oraz pogorszenie zimotrwałości rzepaku.  Dodatkowo za wczesnym terminem wykorzystania graminicydów w zwalczaniu chwastów jednoliściennych i samosiewów zbóż jest ich wrażliwość, która jest największa w fazie od dwóch liści do końca krzewienia. Wymienione substancje aktywne oraz ich mieszaniny przedstawiono w tabeli 1.

Rotacja substancji aktywnych

Pamiętając o tendencji chwastów do uodparniania się na często stosowane substancje aktywne starajmy się możliwie jak najczęściej stosować preparaty o różnym sposobie wnikania jak również mechanizmie działania już wewnątrz zwalczanego gatunku. Uwzględniając omawiane wcześniej kryteria substancje zarejestrowane do stosowania w rzepaku można podzielić na 4 grupy:

  1. Inhibitory wzrostu roślin – preparaty układowe wnikające przez liście powodujące zahamowanie wzrostu np. chloropyralid
  2. Inhibitory wzrostu siewek – preparaty stosowane doglebowo pobierane przez korzenie hypokotyl, koleoptyl i liścienie przemieszczane do stożków wzrostu np. dimetachlor, metazachlor, napropamid
  3. Inhibitory syntezy lipidów – preparaty wchłaniane przez liście blokujące syntezę tłuszczu przeznaczone do zwalczania jednoliściennych np. graminicydy,
  4. Inhibitory syntezy barwników – substancje pobierane zarówno przez korzenie jak i pędy chwastów powodujące blokowanie funkcjonowania barwników. Efektem jest bielenie organów i zahamowanie wzrostu. Należy pamiętać iż po zastosowaniu również na roślinach rzepaku mogą wystąpić chwilowe brzeżne przebarwienia. Przykładem substancji o takim działaniu jest chlomazon

Reasumując jesień jest najważniejszym okresem w technologii zwalczania chwastów w zasiewach rzepaku.  Paleta substancji wykorzystywanych wiosną jest dość uboga i zawiera głownie chloropyralid, pikloram, propyzamid oraz grminicydy. Dlatego też główny termin regulacji zachwaszczenia to jesień ponieważ jest to czas w którym buduje swój główny potencjał plonotwórczy a rozpoczynające wegetację chwasty są mniejsze i dzięki czemu łatwiejsze do zwalczenia.

 

Opracował: Daniel Dąbrowski

Jeden komentarz

  1. Jesienią na gospodarstwie jest bardzo dużo pracy, porównywalnie do lata moim zdaniem, więc mylnym stwierdzeniem jest że wtedy już można odpoczywać 🙂 Świetny poradnik, na pewno się przyda, dzięki.

Skomentuj Janek Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

osiemnaście − 9 =