Czym się kierować przy wyborze odmiany kukurydzy na kiszonkę w regionie Kaszub? cz. II

W regionie Kaszub często występują późne przymrozki lub niska temperatura przedłużająca nadmiernie okres wschodów. W rezultacie spada obsada roślin na polu. Jeśli takie zjawiska pojawiają się często, to warto wybrać odmiany o typie kolby „flex”. Potrafią one zrekompensować przerzedzenie obsady na plantacji zwiększeniem wielkości kolby. Wówczas plony są proporcjonalnie wyższe. Inaczej jest w przypadku odmian tworzących kolby typu „fix”. Ten typ odmian nie zmienia wielkości kolby w zależności od obsady i jeśli warunki pogodowe, czy błędy agrotechniczne przerzedzą plantację to plon będzie o tyle mniejszy o ile mniejsza jest obsada.

Osobnym problemem jest występowanie suszy i upałów w okresie kwitnienia kukurydzy. Wówczas na wielu odmianach pojawiają się nie zaziarnione górne części kolby. Powodem jest opóźnienie wyrzucania znamion w stosunku do pylenia. W takim przypadku warto sięgnąć po wysoce tolerancyjne na susze, w czasie kwitnienia odmiany o typie kolby „fix”. U tych odmian czas pylenia jest zsynchronizowany z czasem wyrzucania znamion, nawet podczas suszy.

Jest jeszcze jedna cecha, którą warto rozważyć to efekt „stay-green”. Takie odmiany dłużej utrzymują zieloność liści i łodyg, przez to lepiej plonują i są mniej podatne na fuzariozy. Podczas wydłużonej wegetacji lepiej wykształcają kolby. Można je zbierać później – na początku dojrzałości pełnej ziarna. Z tego typu odmian zazwyczaj otrzymuje się kiszonkę o lepszej strawności.

Podsumowanie.

Przy wyborze odmiany kukurydzy na kiszonkę w rejonie Kaszub, kierujemy się następującymi wskazówkami:

• bezpiecznie jest wybierać plenne odmiany o liczbie FAO do 240
• procentowy udział kolb w suchej masie całych roślin powinien być po wyżej 50%
• dla lepszej tolerancji na chłody wybieramy odmiany o typie hodowlanym flint, lub mieszańce flint /dent.
• jeśli potrzebna jest pasza bardziej energetyczna a jednocześnie w poprzednich sezonach szczytowe części kolb były słabo zaziarnione warto sięgnąć po odmiany o typie kolby fix.
• Warto stawiać na odmiany z silnym efektem „stay-green”.

Zmiany klimatyczne zmierzające w kierunku ocieplenia zachęcają do próbowania odmian o wyższej liczbie wczesności FAO 260-270. Warto je porównać na własnym polu z odmianami co do których jesteśmy przekonani, że są odpowiednie do warunków siedliskowych naszego pola. Wnikliwe szukanie danych z badań nad odmianami pozwala dotrzeć do informacji, które odnoszą się do cech jakościowych kiszonki, np. strawności włókna, czy rodzaju skrobi. Obecnie hodowla nakierowana jest na cechy odpornościowe, koncentrację energii, strawności i odporność na różne rodzaje stresu. Przy hodowli nakierowanej na wysokość plonu gubiona jest jakość.

Poniżej dołączona jest tabela z wynikami doświadczenia przeprowadzonego w PODR w Lubaniu w 2016 r. Prezentujemy w niej wyniki czterech ważnych cech, które powinny być wstępem do wyboru odmiany na kiszonkę: plon zielonej masy, procentowa zawartość suchej masy całych roślin, procentowy udział kolb w suchej masie całych roślin, oraz plon suchej masy.

Ponadto na stronach COBORU w zakładce Wyniki PDO można odszukać wyniki dodatkowych cech np.: podatność na wyleganie, podatność na choroby i szkodniki.

Część I artykułu.

Mariusz Anioła

Wyniki badań PDO odmian kukurydzy w Lubaniu.