Słodki lek

Print Friendly, PDF & Email

Czas zimy to okres, gdy częściej niż zwykle odwiedzamy gabinety lekarskie i apteki, w których pozostawiamy znaczną część budżetu naszych rodzin. Zapominamy przy tym, iż od wieków funkcjonuje i pomaga człowiekowi naturalna apteka, jaką jest ul i rodzina pszczela. Sztandarowym produktem, który w niej powstaje jest miód. Produkt życiodajnej energii słońca, siły witalnej roślin i pracowitości owadów – smakołyk i lek, jest wykorzystywany przez ludzi od niepamiętnych czasów. W chwili obecnej często niedoceniany, zazwyczaj z nieznajomości składu i  właściwości, z którymi warto jest się zapoznać.

Miód – należy on do pokarmów łatwo przyswajalnych i wysokoenergetycznych. Zawarta w miodzie glukoza wyrównuje deficyt energii w organizmie, a acetylocholina reguluje czynności komórek nerwowych. Działa korzystnie na wątrobę. Cholina z miodu przeciwdziała  jej otłuszczaniu. Wzmacnia serce, zwiększając jego wydolność, stabilizuje ciśnienie krwi, przyśpiesza procesy krwiotwórcze. Działa przeciwmiażdżycowo, obniżając poziom cholesterolu i trójglicerydów.Przyśpiesza trawienie,  może przyśpieszać gojenie się wrzodów żołądka. Ma działanie  przeciwzapalne, bakteriostatyczne i bakteriobójcze, stąd powszechnie jest stosowany w medycynie ludowej  jako wypróbowany środek na przeziębienie i kaszel. Działa równocześnie jak kosmetyk. Dzięki zawartości najrozmaitszych składników regularne spożywanie miodu zapobiega przedwczesnemu starzeniu się organizmu.

W zależności z jakich surowców pszczoły wyprodukowały miód, mamy różne jego gatunki różniące się właściwościami fizycznymi i chemicznymi. Zasadniczo rozróżniamy trzy jego typy: nektarowy, spadziowy oraz nektarowo – spadziowy. Dodatkowo miody nektarowe dzielimy na kilka odmian.

od lewej: miód spadziowy, wielokwiatowy i rzepakowy

Wszystkie miody, które spotykamy w Polsce, choć początkowo mają formę płynną (patoki),   to wcześniej lub później przechodzą w stan stały. Proces ten, mylnie tłumaczony zawartością sacharozy („cukru”) jest najzupełniej naturalny. Krystalizacja miodu przebiega różnie i jest charakterystyczna dla każdego jego gatunku. Skrystalizowany miód można doprowadzić do stanu płynnego, ogrzewając go w temperaturze nie przekraczającej 450C, gdyż może stracić wszystkie właściwości odżywcze, a w szczególności lecznicze.

Najbardziej znane gatunki miodu to:

Miód lipowy – Należy do miodów najbardziej poszukiwanych przez konsumentów. Zachowuje lekki posmak i aromat kwiatów lipy lub przypominający zapach mięty. Działa antyseptycznie i uspokajająco, używany bywa głównie w leczeniu chorób układu oddechowego. Wskazany przy zapaleniu oskrzeli i płuc, przeziębieniach, grypie i stanach zapalnych błon śluzowych.

Miód akacjowy – Jest miodem najdłużej pozostającym w stanie płynnym. Stosowany w zaburzeniach trawienia, schorzeniach żołądka i jelit oraz w leczeniu nerek i dróg moczowych.

Miód rzepakowy – Krystalizuje bardzo szybko, uzyskując konsystencję smalcowatą i biały kolor. Zawierając niemal wyłącznie cukry proste (glukozę i fruktozę), jest przydatny w leczeniu  chorób serca i niewydolności naczyniowej. Polecany w schorzeniach wątroby, wzmaga działanie pęcherza żółciowego. Przyśpiesza leczenie wrzodów trawiennych żołądka i dwunastnicy. Pod kontrolą lekarza może być stosowany przez cukrzyków.

Miód gryczany – Charakteryzuje się ostrym, swoistym smakiem i aromatem oraz ciemnobrązowym zabarwieniem. Krystalizując przybiera formę gruboziarnistą, „kaszowatą”. Zawiera dużo rutyny, zwanej “przedłużaczem życia”. Pomaga w przyswajaniu witaminy C, reguluje przepustowość ścianek włosowatych naczyń krwionośnych, tym samym przeciwdziała miażdżycy. Polecany również w nerwicach i stanach wyczerpania psychicznego.

Miód wrzosowy – Miód o charakterystycznej galaretowatej konsystencji, o przyjemnym aromacie wrzosu. Stosowany w terapii schorzeń jamy ustnej, gardła, błony śluzowej. Wspomaga wydzielanie moczu.

Miód wielokwiatowy – Jest to cała grupa miodów różniących się smakiem, zapachem, krystalizacją oraz właściwościami, w zależności z jakich roślin pochodzą. Często określany jest mianem miodu „uniwersalnego”. Dobrze działa przy różnego rodzaju alergiach.

Miód spadziowy – Rozróżniamy dwa jego typy: spadź iglastą i liściastą. Posiada o wiele więcej, niż miody nektarowe, związków mineralnych, wielocukrów i dekstryn. Bogaty również w żywice i olejki eteryczne. Stosowany przy chorobach górnych dróg oddechowych, astmie, zapaleniu płuc, gruźlicy i nerwicy serca. Pomocny w leczeniu  miażdżycy i zapaleń dróg moczowych.

Wybór miody zależy przede wszystkim od Państwa preferencji smakowych.

mgr inż. Jarosław Cichocki

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

2 − jeden =